Принципот со кој мислата влијае на физиологијата сè уште не е разјаснет, но се знае дека нашата
психолошка состојба влијае на нашиот ендокриниот систем.
Така, на пример, познато е дека емоциите на страв или лутина се поврзани со активирање на
надбубрежната жлезда и лачење на хормонот адреналин кој го забрзува отчукувањето на срцето,
дишењето и предизвикува мускулна напнатост.
Секоја мисла и емоција е придружена со одредена телесна реакција, а нашето тело не ја
признава разликата помеѓу настаните кои ни се случуваат во реалноста и оние што се присутни
само во нашите мисли.
Негативните мисли можат да предизвикаат голем број на симптоми како што се главоболки,
губење на енергија, висок крвен притисок, сексуална дисфункција, зголемено потење, губење на
тежината или зголемување на телесната тежина, несоница, мускулна вкочанетост.
Со текот на времето, тие можат да доведат до многу посериозни реакции, како што е карцином.
Се верува дека негативните расположенија со пократко траење не го загрозуваат здравјето,
односно дека телото има заштитен механизам што се активира за време на вакви услови.
Посериозни последици можат да се појават само со долгорочни негативни мисли.
Позитивното размислување, од друга страна, се покажа дека го зајакнува нашиот имунитет, го
намалува ризикот појава на болест и има корисен ефект врз нашите ментални способности,
концентрација и креативност.
Како да го смириме умот?
Одговорот е едноставен: практикувајќи редовна медитација, јога и техники на дишење.
0 Comments